幸蒙时所漏,遂得恣闲游。

杨衡
唐朝
游峡山寺

拼音

幸蒙时所漏,遂得恣闲游。

注音

幸蒙时所漏,遂得恣闲游。

出处

出自杨衡的《游峡山寺