帘幙低垂清昼长,弄晴梅柳拂邻墙。

刘应时
宋朝
春晴

拼音

帘幙低垂清昼长,弄晴梅柳拂邻墙。

注音

帘幙低垂清昼长,弄晴梅柳拂邻墙。

出处

出自刘应时的《春晴