香到梅梢岁又还,老天春事不曾閒。

汪晫
宋朝

拼音

香到梅梢岁又还,老天春事不曾閒。

注音

香到梅梢岁又还,老天春事不曾閒。

出处

出自汪晫的《静观堂十偈·六