桃花零落眼方开,自谓风流孰可陪。

释师体
宋朝

拼音

桃花零落眼方开,自谓风流孰可陪。

注音

桃花零落眼方开,自谓风流孰可陪。

出处

出自释师体的《颂古十四首·五