半晌春晴便飘荡,缀人帘幕上人床。

杨基
明朝

拼音

半晌春晴便飘荡,缀人帘幕上人床。

注音

半晌春晴便飘荡,缀人帘幕上人床。

出处

出自杨基的《祁阳道中(二首)