浩浩澄澄,越感的人孤另。

宋方壶
元朝

拼音

浩浩澄澄,越感的人孤另。

注音

浩浩澄澄,越感的人孤另。

出处

出自宋方壶的《【黄钟】醉花阴 走苏卿